
Τα ευρήματα για το έργο του Αρχιμήδη
Στο μοναδικό γνωστό αντίγραφο του έργου «Περί μεθόδου μηχανικών θεωρημάτων» αναπτύσσεται ένας μαθηματικός συλλογισμός, το «ενεργεία άπειρο», ο οποίος δεν συναντάται σε κανένα άλλο μαθηματικό κείμενο της αρχαιότητας. Μεταξύ άλλων, ο Αρχιμήδης (287-212 π.Χ.) στο συγκεκριμένο έργο του υποστηρίζει πως 2 διαφορετικά σύνολα γραμμών είναι ίσα σε πλήθος, αν και είναι σαφές ότι είναι άπειρα. Οι συλλογισμοί για την έννοια του απόλυτου απείρου άρχισαν δειλά-δειλά να υπεισέρχονται στα μαθηματικά τον 16ο και 17ο αιώνα, για να αναπτυχθούν πλήρως κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και μετά. Σημειώνεται ότι με την επεξεργασία του χειρογράφου έγινε δυνατόν να διαβαστούν περίπου οκτώ γραμμές από την πρόταση 14 της πραγματείας αυτής.

Στο ίδιο χειρόγραφο έχουν βρεθεί: ένα άγνωστο έργο του Αρχιμήδη «Περί των επιπλεόντων σωμάτων», αλλά και τα «Περί επιπέδων ισορροπιών», «Περί ελίκων», «Κύκλου μέτρησις», «Περί σφαίρας και κυλίνδρου», «Περί οχουμένων» και σχόλια πάνω στις «Κατηγορίες» του Αριστοτέλη, αλλά και λόγοι του αθηναίου ρήτορα Υπερείδη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Υπερείδης ήταν σύγχρονος του Αριστοτέλη και του Δημοσθένη και δεν σώζεται κανένα άλλο μεσαιωνικό χειρόγραφο με έργα του.Η περιπέτεια του έργου «Παλίμψηστος» Μπορεί χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία, η ομάδα ειδικών του Walters Art Museum να αποκάλυψε τα μυστικά της μεγαλύτερης μαθηματικής ιδιοφυΐας του αρχαίου κόσμου, όμως η διαδρομή του έργου στο χρόνο πέρασε πολλές «δοκιμασίες».Το 10ο αιώνα, στην Κωνσταντινούπολη, ένας ανώνυμος γραφέας αντέγραψε πραγματεία του Αρχιμήδη πάνω σε περγαμηνή, κρατώντας τα ελληνικά του πρωτοτύπου.Το 1229. στην Ιερουσαλήμ ένας ιερέας επονομαζόμενος Ιωάννης Μύρωνας έσβησε το κείμενο του Αρχιμήδη, έκοψε τις σελίδες, περιέστρεψε τα φύλλα κατά 90 μοίρες και τα δίπλωσε στη μέση. Η περγαμηνή στη συνέχεια «ανακυκλώθηκε» μαζί με περγαμηνές από άλλα βιβλία, για να δημιουργηθεί ένα προσευχητάριο (το αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής ονομάζεται παλίμψηστο).

Τέσσερα χρόνια χρειάστηκαν οι συντηρητές για να διαλύσουν το βιβλίο, λόγω της εύθραυστης κατάστασης της περγαμηνής, που είχε καταστραφεί από μούχλα, ενώ κάποια σημεία είχαν σκεπαστεί από σύχρονη συνθετική κόλλα. «Κατέγραψα τα πάντα και έσωσα ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά κομμάτια του χειρογράφου, φλούδες χρώματος, νήματα, σταθεροποίησα τη μελάνη με ζελατίνη, έκανα αμέτρητες επιδιορθώσεις με γιαπωνέζικο χαρτί», εξηγεί η Αμπιγκέιλ Κουάντ, επικεφαλής του τμήματος συντήρησης χειρογράφων του αμερικανικού μουσείου.
Το 2000 μια ομάδα ερευνητών άρχισε την ανάκτηση των σβησμένων κειμένων. Χρησιμοποίησαν τεχνικές απεικόνισης σε διαφορετικά μήκη κύματος του υπέρυθρου, ορατού και υπεριώδους φωτός (πολυφασματική απεικόνιση). Χάρη σε διαφορετικές μεθόδους ψηφιακής επεξεργασίας, το κείμενο αποκαλύφθηκε στα μάτια των ερευνητών με τρόπο που κανείς δεν το είχε δει για χίλια χρόνια
Ένα μέρος του βιβλίου που είχε σκεπαστεί με ρύπους διαβάστηκε με ακτίνες Χ στο εργαστήριο Stanford Synchroton Radiation Lightsource (SSRL). Η διαδικασία αυτή αποκάλυψε και το όνομα του γραφέα που έσβησε τα γραπτα του Αρχειμίδη, του Ιώαννη Μύρωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου