Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Η ιδιότητα του Αριστοτέλη ως υμνογράφος

Ο Διογένης Λαέρτιος στο βιβλίο του «ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ» αναφέρεται στους βίους και τις διδασκαλίες πολλών σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων.Στο κεφάλαιο που αφιερώνει στην ζωή και στο έργο του Αριστοτέλη, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών πληροφοριών που ρίχνουν άπλετο φως στην τόσο ιδιαίτερη προσωπικότητα του μεγάλου μας Φιλοσόφου, μας παραδίδει και έναν ΥΜΝΟ που έγραψε ο ίδιος ο Αριστοτέλης.
Η πληροφορία αυτή είναι άκρως σημαντική και αξιοσημείωτη, διότι η συγκεκριμένη ιδιότητα του Αριστοτέλη ως υμνογράφου, παραμένει στις μέρες μας παντελώς άγνωστη, καθώς δεν έχει κοινοποιηθεί ποτέ.Σήμερα θα πρέπει να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας εξαιρετικά ευτυχείς διότι μας προσφέρεται μία μοναδική και ανεπανάληπτη δυνατότητα.Έχουμε μπροστά μας ένα καθαρά ποιητικό του κείμενο, το μοναδικό ίσως που διασώζεται από τον Αριστοτέλη, το οποίο αποτελεί μάλιστα έναν τον ΥΜΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.
 Μέσω αυτού του Ύμνου, θα μπορούσαμε να διεισδύσουμε στον εσωτερικό κόσμο του μεγάλου μας Φιλοσόφου έτσι ώστε να μας αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας και οι αντιλήψεις του, αλλά και να γνωρίσουμε επίσης τις ευαισθησίες του.Είναι γνωστό ότι ο Αριστοτέλης έχει ασχοληθεί διεξοδικά με το μέγιστο θέμα της κατάκτησης της Αρετής κυρίως στα βιβλία του «Ηθικά Νικομάχεια» και «Ηθικά Ευδήμια», αλλά παραμένει εντελώς άγνωστο το γεγονός ότι μας έχει διασωθεί και κάποιος «Ύμνος προς την Αρετή» γραμμένος από τον ίδιο.Στην απόδοση του κειμένου στα νέα Ελληνικά, έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να μεταφερθούν αυτούσια τα νοήματα, οι σκέψεις και η ποιητική διάθεση του Αριστοτέλη, έτσι ώστε να κατανοήσουμε ότι η απόκτηση της Αρετής είναι πιο σπουδαία ακόμα και από το χρυσάφι όλου του κόσμου.
Διαβάστε λοιπόν και απολαύστε αυτόν τον άγνωστο ύμνο που συνέθεσε ο Αριστοτέλης προς τιμή της Αρετή!

…Ὁ δὲ ὕμνος ἔχει τοῦτον τὸν τρόπον (Ar. fg. 5 Diehl, 842 Page)·
…Αυτός ο ύμνος λοιπόν περιέχει τα ακόλουθα:
 ἀρετά, πολύμοχθε γένει βροτείῳ,

«Αρετή, που για σένα μοχθούν πάρα πολύ τα γένη των ανθρώπων,
θήραμα κάλλιστον βίῳ,
αποτελείς το καλύτερο είδος κυνηγιού που θα μπορούσε να κατακτήσει κανείς σε αυτήν την ζωή.
σᾶς πέρι, παρθένε, μορφᾶς
Είσαι αγνή και περιτριγυρίζεσαι, από πολλές δικές σου διαφορετικές εκφράσεις,
καὶ θανεῖν ζαλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος
και θα πρέπει αυτός που έχει μυηθεί στα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή του για σένα,
καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκάμαντας·

αλλά και να έχει το θάρρος να αντέξει σε ατελείωτες δοκιμασίες.
 τοῖον ἐπὶ φρένα βάλλεις
Οι ιδιότητες που στοχεύεις να καταλάβουν τον λογισμό ενός ανθρώπου,
καρπὸν ἰσαθάνατον χρυσοῦ τε κρεῖσσον

φέρνουν σε αυτόν, τον καρπό της αθανασίας που είναι πιο σπουδαίος και από το χρυσάφι.
καὶ γονέων αυγήτοιό θ' ὕπνου.
Λειτουργείς, με τον ίδιο στοργικό τρόπο, που οι γονείς σηκώνουν το παιδί τους από το κρεβάτι, όταν ξημερώσει.
σεῦ δ' ἕνεχ' οὑκ Διὸς Ἡρακλέης Λήδας τε κοῦροι
Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσε να γεννηθεί από τον Δία, ούτε ο Ηρακλής, ούτε τα παιδιά της Λήδας οι Διόσκουροι,
πόλλ' ἀνέτλασαν ἔργοις

οι οποίοι κατόρθωσαν να επιτύχουν μεγαλειώδη έργα,
 σὰν ἀγρεύοντες δύναμιν.

αντλώντας από εσένα την απαιτούμενη δύναμη.
 σοῖς δὲ πόθοις Ἀχιλεὺς Αἴας τ' Ἀίδαο δόμους ἦλθον·
Επειδή μάλιστα εσένα ποθούσαν και ο Αχιλλέας και ο Αίας, κατέβηκαν για χάρη σου μέχρι τα δώματα του Άδη.
 σᾶς δ' ἕνεκεν φιλίου μορφᾶς Ἀταρνέος
Και ο Ατατρνέος όταν κατέκτησε τις δικές σου μορφές αρετής,
 ἔντροφος ἀελίου χήρωσεν αὐγάς.
έγινε ο σύντροφος του Ηλίου, ο οποίος για χάρη του σταμάτησε πια να συνοδεύει τις αυγές.
 τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις,
Αυτόν λοιπόν που λόγω των ενάρετων έργων του,
 ἀθάνατόν τε μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι,
τον εξυμνούν οι Μούσες, όχι μόνο παραμένει Αθάνατος, αλλά επιπλέον αυξάνεται περισσότερο και η φήμη του.
 Μναμοσύνας θύγατρες, Διὸς ξενίου σέβας αὔξουσαι
Διότι οι Μούσες που είναι θυγατέρες της Μνημοσύνης και του Διός, αυξάνουν το σεβασμό των ανθρώπων προς τον ξένιο Δία,
φιλίας τε γέρας βεβαίου.
αφού με τα δώρα τους, καλλιεργούν την φιλοξενία και επιβραβεύουν τις φιλικές σχέσεις.»

Απόδοση κειμένου : Γιώργος Χαραλαμπίδης.

 Βεβαίως, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε στον μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει ο Αριστοτέλης το θεμελιώδες θέμα της Αρετής!
 Ας επιδιώξουμε λοιπόν να λάβουμε και εμείς αυτά τα πολύτιμα δώρα των Μουσών, τα οποία είναι βεβαίως πνευματικά…

Είναι δώρα που σήμερα τα έχουμε όλοι μας ανάγκη, πολύ περισσότερο από ποτέ.
Σε αυτήν την εποχή της απόλυτης πνευματικής παρακμής στην οποία ζούμε, όπου η έννοια των ηθικών αρετών ή κάποιων αντίστοιχων παρεμφερών εννοιών έχουν ξεχαστεί και υποτιμηθεί, ας πάρουμε δύναμη και κουράγιο από αυτόν τον πραγματικά αριστουργηματικό ύμνο του Αριστοτέλη.Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι στην ζωή μας, δεν αποτελεί μοναδικό κριτήριο η αξία του κέρδους, αλλά αντιθέτως οι ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ που σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είναι περισσότερο πολύτιμες και από όλο το χρυσάφι του κόσμου και επίσης είναι ικανές να μας ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ακόμα και σε αυτήν την ίδια την ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

Αυτός ο Ύμνος του Αριστοτέλη προς την Αρετή, ας αποτελέσει για όλους μας την έμπνευση των Μουσών, που θα μπορούσε να μας οδηγήσει να ασχοληθούμε με κάποια πνευματική δημιουργία, που θα βάλει σε νέα τροχιά την καθημερινή μας ζωή.
Η κάποιων σκέψεων ή ενός βιβλίου, η σύνθεση ενός ποιήματος ή ενός ύμνου, η ενασχόληση με κάποια τέχνη ή ακόμα η κατανόηση κάποιας μυστικής διδασκαλίας, αποτελούν πνευματικές ασχολίες που θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν την ζωή μας και να ανεβάσουν το Πνευματικό μας επίπεδο!

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Έντεκα Απαντήσεις Αρχαιας Ελληνικής Θεολογίας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έντεκα Απαντήσεις Ελληνικής Θεολογίας απο την ιστιοσελιδα Ελληνική Θεολογία Άρθρα και αναλύσεις περί της αρχαίας ελληνικής θεολογίας

1) Τι πιστεύετε πως ήταν οι θεοί για τους Αρχαίους Έλληνες; Δυνάμεις της φύσης; Διδακτικές αλληγορίες ή κάτι άλλο;

Καταρχήν όπως μας πληροφορεί ο Πρόκλος στα σχόλια του στον Κρατύλο στο 126, η λέξις Θεός είναι λογικό να αποδίδεται όχι μόνο στα εμφανή αλλά και στα υπερουράνια στα νοητικά και νοητά αίτια. Ως ιδιότητες τους οι Θεοί έχουν το αδιαίρετο, το αδιαφοροποίητο, το ενωμένο, το αγέννητο. Ως αγέννητοι λοιπόν υπάρχει η σειρά των πρώτων των ενδιάμεσων και των τελευταίων προόδων και υπεροχές και υποβαθμίσεις των δυνάμεων καθώς και ενιαίες συνενώσεις από τα αίτια και πολύμορφες γεννήσεις των αιτιατών και όλα έχουν λάβει υπόσταση το ένα μέσα στο άλλο, ενώ παραλλάσσει ο τρόπος της υπόστασης και άλλα υπάρχουν πριν από τα κατώτερα συμπληρώνοντας τα και άλλα επιθυμούν τα τελειότερα γεμίζοντάς τα απ’ αυτά και συμμετέχοντας στην δύναμη των ανωτέρων τους γεννούν τα κατώτερα τους και τελειοποιούν την ύπαρξιν τους. (Πρόκλος,Κατά Πλάτωνα Θεολογία Βιβλίο Α 121.25 ).

2) Αν οι Θεοί είναι οντολογικές Υπάρξεις τότε ποιά είναι η φύσις τους; Αναπνέουν σκέπτονται και ζουν όπως περίπου οι άνθρωποι; Ή πρόκειται για όντα που η βιολογία τους δεν θα μας γίνει ποτέ γνωστή;

Οι Θεοί ως αγέννητοι δεν μπορεί να είναι οντολογικές υπάρξεις γιατί ότι γεννιέται πεθαίνει. Άρα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να τους συγκρίνουμε με το ανθρώπινο είδος. Ο δικός μας νους δεν μπορεί να αντιληφθεί τι ακριβώς είναι, όμως μπορούμε να πλησιάσουμε στην κατανόησή τους μέσω των κειμένων της υψίστης Ελληνικής Θεολογίας. Έτσι ο Πρόκλος στο βιβλίο του (Περί κατά Πλάτωνος Θεολογία βιβλ. Α 89.21) μας λέει ότι το Θείον είναι αμετάβλητο κλεισμένο στον Εαυτόν του με το συνηθισμένο του τρόπο. Οι Θεοί έχουν αυτάρκεια, είναι ανέπαφοι και παραμένουν πάντοτε ίδιοι. Δεν μπορούν να μεταβληθούν προς το καλύτερο γιατί μέσα τους έχουν το ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΓΑΘΟΝ, με την δικήν τους φύσιν είναι αυτάρκεις και δεν έχουν έλλειψη κανενός από όλα τα αγαθά, ποτέ δεν μετακινούνται σε κατώτερη θέσιν διότι παραμένουν σταθεροποιημένοι στην δική τους περιοχή και διαφυλάσσουν αμετάβλητη την τελειότητά τους διαρκώς, είναι δε ίδιοι και όμοιοι.

3) Οι Θεοί των Αρχαίων αντικαταστάθησαν από καινούργιες μορφές λατρείας. Τι απέγιναν όμως οι Θεοί των παλαιών; Αφομοιώθηκαν, έσβησαν από την μνήμη μας ή εγκατέλειψαν την ανθρωπότητα;

Οι Θεοί των αρχαίων μπορεί να αντικαταστάθησαν με πολύ βία, ποταμούς αίματος και καταστροφές των ναών από καινούργιες δημιουργημένες ανθρώπινες μορφές λατρείας, όμως στην ουσία δεν μπόρεσαν ποτέ να σβηστούν από την μνήμη μας και ούτε φυσικά εγκατέλειψαν την θεϊκή τους θέση, διότι ο νοητικός κόσμος όπου ανήκουν όντας αυτάρκης και αμετάβλητος έχει εδραιώσει το καθολικό του αγαθό μέσα στην αιωνιότητα και όπως μας πληροφορεί ο Πλάτων στον Πολιτικό 269 d: «Το να διατηρείται κάτι πάντοτε ίδιο και παρόμοιο ταιριάζει μόνο στα ΘΕΊΑ πάνω απ’ όλα«.
Οι Θεοί λοιπόν από τον Εαυτόν τους εξήρτησαν τις αιτίες της διατηρήσεως τους, την ίδια κατάσταση πάντα και διαφυλάσσουν ίδια την Δική τους Υπαρξη με βάση την ενότητά τους, η οποία έχει καταστεί ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ. (Κατά Πλάτωνος Θεολογία Πρόκλου βιβλ. Α 92-93-94).
Εξ’ άλλου δεν υπάρχει τίποτε ασθενικό και αδρανές στον κόσμο των θεών, αλλά τα πάντα είναι εκεί ενεργά και είναι ζωές ζέουσες που ενεργούν αιωνίως (Πρόκλος εις Κρατυλλον127). Άρα δεν εγκατέλειψαν την ανθρωπότητα, είναι εκεί διαχέοντας τις ενέργειες τους.

4) Σήμερα πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι βλέπουν στα όνειρα τους ή σε οράματα ξανά τους αρχαίους Θεούς. Πιστεύετε πως αυτό μαρτυρά μια υπαρξιακή κρίση στην κοινωνία μας ή οι Θεοί επιστρέφουν και προσπαθούν να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας;

Οι Θεοί δεν έχουν ανάγκη να επιστρέψουν διότι δεν έφυγαν ποτέ όπως εξηγήσαμε στην προηγούμενη ερώτηση μέσω των κειμένων. Οι ίδιοι οι θεοί βρίσκονται σε περιοχές απροσπέλαστες απλωμένοι πάνω από τα πάντα και αιώνια «επιβαίνοντας» σε όλα τα όντα και οι λάμψεις στα κατώτερα όντα οι οποίες προέρχονται από αυτούς σε πολλά σημεία αναμεμειγμένες με αυτά που συμμετέχουν σε αυτές, τα οποία είναι σύνθετα και ποικιλόμορφα γεμίζουν από την όμοια με αυτά ιδιότητα. (Θεολογία Πρόκλου 96). Άρα αυτοπροσώπως όπως θα λέγαμε δεν μπορούν να παρουσιασθούν σε εμάς ούτε ακόμη και στα όνειρά μας. Αυτό το κάνει η ψυχή μόνη της όταν ελευθερώνεται από τα δεσμά του σώματος κατά την διάρκεια του ύπνου έχοντας σφοδρή την επιθυμία να έχει επαφή με το θείον λόγω της μνήμης που έχει όταν κάποτε όπως μας πληροφορεί ο Φαίδρος ακολούθησε το άρμα των θεών και αντίκρισε τον υπερουράνιο τόπο.

5) Αν οι θεοί υπάρχουν τότε με πιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει κάποιος μαζί τους; Για να επικοινωνήσει κανείς με τους ίδιους τους θεούς στην παρούσα κατάσταση που βρίσκεται ο καθένας μας.

Είναι αδύνατον. Πρέπει λοιπόν όλοι μας να μελετήσουμε με σεβασμό την φιλοσοφία και την μυθολογία, να κατανοήσομε πολύ καλά τις έννοιες και τις ενέργειες που υπάρχουν εκεί, να καθάρουμε τον ψυχικό μας κόσμο από τις επιθυμίες, τις κακότητες και τα θέλω μας, να γνωρίσομε καλά τον εαυτόν μας σύμφωνα με το δελφικό παράγγελμα, να αποβάλουμε την διπλή άγνοια (όπως μας συμβουλεύει ο Σωκράτης στον διάλογο Αλκιβιάδης), να οργανώσουμε το νου μας και τις ενέργειες μας σύμφωνα με την Αρετή και τις ιδιότητες της (φρόνηση, σωφροσύνη, ανδρεία, δικαιοσύνη), να κατανοήσουμε την δημιουργία παρατηρώντας την φύση και το ουράνιο στερέωμα που μας περιβάλει και έχει να μας πει πολλά και τότε με πολύ αργά βήματα ο νους της ψυχής θα αρχίσει να ανελίσσεται στο νοητικό πεδίο για να επικοινωνήσει όχι φυσικά με τους θεούς αλλά με το αμέσως ανώτερο γένος από εμάς -το γένος των δαιμόνων- όπου εκεί βρίσκεται και δικός μας δαίμων. (Πολιτεία Πλάτωνος και ανάλυση του Πρόκλου εις τας Πολιτείας Πλάτωνος).

6) Αν για να γίνει αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιου είδους τελετή, τί το ιδιαίτερο μπορεί να έχει αυτό το τυπικό ώστε να μας φέρει σε επαφή μαζί τους;

Εάν δεν έχουμε κάνει την ανάλογη ψυχική και νοητική διαδικασία όπως είπα πριν δεν μπορούμε να κάνουμε τελετές και επικλήσεις ανωτέρων δυνάμεων. Για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να υπάρχει βαθιά γνώση των θεϊκών δυνάμεων. Σε ένα πρώτο επίπεδο όμως αφού κατανοήσουμε τους ύμνους των Ορφικών κειμένων (πράγμα δύσκολο και απαιτεί πολλή μελέτη) μπορούμε λόγω της ψυχικής μας επιθυμίας να πούμε κάποιον από αυτούς.

7) Αν οι θεοί υπάρχουν γιατί εμφανίζονται μονάχα σε λίγους; Γιατί το κάνουν μέσα από όνειρα και αμφίβολες οπτασίες και όχι φανερά μαζικά;

Όπως εξηγήσαμε στην ερώτηση 4 το απολύτως καθαρό, το αδιαίρετο, το αμέριστο, το αμετάβλητο δεν μπορεί να αναμιχθεί με το μεριστό, το τελείως διασπασμένο και βουτηγμένο στην ύλη και στην γεωκεντρικότητα ανθρώπινο είδος. Τον Θεό δεν μπορούμε να τον αντικρίσουμε και μέσω του μύθου του Διός και της Σεμέλης αντιλαμβανόμεθα πλήρως το γιατί.

8) Πιστεύετε πως οι αρχαίοι θεοί έχουν την θέληση να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας;

Οι θεοί δεν επικοινωνούν με εμάς. Εμείς πρέπει να στρέψουμε την ψυχή μας και τον νου μας προς την δική τους πλευρά.

9)Πιστεύετε πως γνωρίζουν και νοιάζονται για την κατάσταση της σύγχρονης Ελλάδας;

Οι θεοί δεν μπορεί να σκέπτονται ανθρώπινα σύμφωνα με τα δικά μας θέλω. Εξ άλλου στην Ελληνική θεολογία δεν υπάρχουν ούτε ΣΩΤΗΡΕΣ ούτε ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΙ για να έρθουν να μας σώσουν. Την κατάσταση της σύγχρονης Ελλάδος εμείς με τις λάθος επιλογές μας, την κατά το προσωπικό συμφέρον μας εξάσκηση το δικαιώματος της ψήφου μας, την αλλοίωση της σκέψεως μας που είναι γεμάτη δουλικότητα, υποταγή και παθητικότητα την οδηγήσαμε εδώ. Εάν δεν αλλάξουμε κανείς δεν θα μας σώσει, μόνοι μας πρέπει να σώσουμε την χώρα μας και τον εαυτόν μας.

10) Αρκετοί λένε πως οι αρχαίοι θεοί να μας βοηθήσουν όχι μόνο στην καθημερινή μας ζωή αλλά και να ενισχύσουν την χώρα μας. Συμφωνείτε;
Και αν ναι με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό;

Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε καμία βοήθεια από καμία δύναμη εάν συνεχίσουμε να περιμένουμε ΣΩΤΗΡΕΣ θεϊκούς ή γήινους τότε θα οδηγηθούμε μαθηματικώς στον όλεθρο. Εξ άλλου αυτά είναι αντιλήψεις που οδηγούν στην πλήρη ύπνωση του νου μας για να μην αντιδρούμε και να δεχόμαστε παθητικώς ότι μας σερβίρουν ακόμη και το ξεπούλημα της πατρίδος παρουσιάζοντάς το με όμορφα λόγια.

11)Εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε το έργο τους;

Το έργο των θεών είναι δικό τους μη κατανοητό από εμάς, άρα δεν μπορούμε να έχομε καμία συμμετοχή σε αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε τον ΕΑΥΤΟΝ μας, το ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ και να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα της ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας και του ΓΕΝΟΥΣ μας.

Μελλιρρύτη-Σεμέλη Ντίμου
Παρμενίδης Ιω. Μπουσίου.
Επεξεργασμένη δημιουργία φωτογραφίας από τον Θησέα Αιγέα

ΠΗΓΗ http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/