Τί είναι η Τραγωδία

Τραγωδία είναι η αναπαράσταση μιας σπουδαίας και ολοκληρωμένης πράξης που περιέχει μεγαλοπρέπεια και όμορφο λόγο, μέσα στην οποία ξεχωρίζουν τα διάφορα είδη των μερών της. Εξελίσσεται με δράση κι όχι με απαγγελία και η ξιλέωση των παθών της γίνεται με τον οίκτο και το φόβο».Αυτό τον υπέροχο και μοναδικό ορισμό της τραγωδίας μας δίνει ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του.Από λογοτεχνική άποψη, τραγωδία στη σύγχρονη έννοια είναι η υψηλή θεατρική δημιουργία, με τη δραματική αναπαράσταση της ζωής και τη σκηνική πληρότητα του λόγου, που μέσα σ’ αυτήν οι ηθικοί και κοινωνικοί νόμοι, μορφοποιημένοι σε δυνάμεις αμάχητες, πλήττουν σκληρά τον άνθρωπο, οδηγώντας τον σε πάθη δεινά και ισχυρές ψυχικές συγκρούσεις, για να βρει στο τέλος τη λύτρωση με την εξιλαστική θυσία, τον πόνο και την εξουθένωση.Η βαθιά ανατομία των χαρακτήρων, η δραματική συνάρτηση του ατόμου με το περιβάλλον και τον χρόνο, το τραγικό ξετύλιγμα της ζωής, η εσωτερικότητα του λόγου, το δυνατό φως πάνω σε πρόσωπα , ιδέες και γεγονότα, η τέλεια εγγραφή των αισθημάτων,η πιστότητα στην απόδοση των ηθικών μεταβολών είναι μερικά στοιχεία που συνθέτουν την «υψηλή» έννοια της σκηνικής δημιουργίας στην τραγωδία.Οι τραγικοί ποιητές, στη σύνθεση του διαλόγου μέσα στην αρχαία τραγωδία, επιδιώκουν με κάθε δύναμη τη συμμετρία και την αναλογία.

Οι αντίπαλες γνώμες και οι ορέξεις των ανταγωνιζόμενων προσώπων μπαίνουν ισόβαρα, σαν μια πλάστιγγα, έτσι που και μια ακόμη ροπή προς το τέλος του έργου να είναι αρκετή για να γείρει η ζυγαριά στο άλλο μέρος.Στόχος της τραγωδίας είναι η συγκίνηση, ο ψυχικός κραδασμός,που γίνεται εφικτός με την πυκνότητα και τη λυρική ουσία του λόγου, πριν απ’ όλα, κι ύστερα με τη μουσική και τον χορό. Ο λόγος βγαίνει από τα βάθη της καρδιάς και περιέχει ό,τι πιο διαλεχτό σε χρώμα και ζωή.Στην καλλιτεχνική της προέκταση -στην οποία δίνουμε ιδιαίτερη σημασία- η τραγωδία βασίζεται στη συνειδητοποίηση από το θεατή ότι τα δρώμενα μπροστά στα μάτια του είναι ένα κομμάτι από τη δική του ζωή κι ότι η τύχη τό ’φερε να εξελίσσονται εκεί που τα θέλησε ο μύθος: θα μπορούσαν να εξελίσσονται και μέσα στο σπίτι του!

Το εύρος της ελληνικής τραγωδίας είναι απέραντο τόσο, που κάθε της προέκταση και σε κάθε χώρο, ηθικό, κοινωνικό, θρησκευτικό,φιλοσοφικό, να δημιουργεί πάντα στον θεατή μια αίσθηση μεγαλείου, μια αίσθηση ότι βρίσκεται μπροστά στην αληθινή και πλήρη καλλιτεχνική δημιουργία.Ιερό χρέος κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας είναι να κάνουν κτήμα τους την υπέροχη ποιητική δημιουργία του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη.